TYLKO DLA EKSPERTÓW
OSTRZEŻENIA
• Przeczytaj ze zrozumieniem instrukcje użytkowania przyrządów użytych w tej poradzie technicznej zanim zaczniesz ją stosować. Musisz przeczytać i zrozumieć informacje zawarte w instrukcjach użytkowania do zrozumienia tych dodatkowych informacji.
• Opanowanie tych technik wymaga specjalnego szkolenia. Współpracuj z profesjonalistą, aby potwierdzić swoją zdolność do bezpiecznego i niezależnego wykonywania tych technik, zanim spróbujesz zastosować je bez nadzoru
• Podajemy przykłady technik związanych z Twoją działalnością. Mogą istnieć inne, których tutaj nie opisujemy.
Istnieje wiele układów do wyciągania, mniej lub bardziej dostosowanych do różnych sytuacji. Oto trzy klasyczne układy do wyciągania, które można wykonać samodzielnie przy użyciu bardzo niewielkiej ilości sprzętu. Jak we wszystkich sytuacjach ratunkowych, najlepszą gwarancją sukcesu jest szkolenie i wcześniejsza znajomość stosowanych technik.
Układ prosty
Wydajność teoretyczna: 3 do 1 (ciężar poszkodowanego podzielony przez 3)
Zalety: niezbędna niewielka ilość sprzętu. Łatwa instalacja i mało techniczna. Łatwe przejście do układu o większej wydajności.
Wady: średnia wydajność.
Wskazana sytuacja: poszkodowany może pomagać w wyciąganiu, zapierając się o ścianę, niewielki ciężar poszkodowanego, którego ratownik może wyciągnąć bez kłopotu.
Uwaga: podczas wszystkich manewrów związanych z wyciąganiem, lina pomiędzy stanowiskiem a poszkodowanym musi być naciągnięta, by zmniejszyć ryzyko uderzenia.
Podwójny Mariner
Wydajność teoretyczna: 7 do 1 (ciężar poszkodowanego podzielony przez 7)
Zalety: skuteczne wyciąganie przy niedużej ilości sprzętu.
Wady: skomplikowana instalacja obowiązkowo wymagająca treningu i zapamiętania. Wymaga 5 m linki pomocniczej i dużej nadwyżki liny do wybierania.
Wskazana sytuacja: poszkodowany nie jest w stanie pomóc przy wyciąganiu, duże tarcie na krawędzi szczeliny, ciężki poszkodowany i lekki ratownik…
Uwaga: podczas wszystkich manewrów lina pomiędzy punktem stanowiskowym a poszkodowanym musi być napięta, by ograniczyć ryzyko szarpnięcia
Pętla i bloczek ruchomy
Wydajność teoretyczna: 2 do 1 (ciężar poszkodowanego podzielony przez 2)
Zalety: poszkodowany w pełni uczestniczy w wysiłku podczas wyciągania.
Wady: ryzyko zablokowania lin skrzyżowanych przy opuszczaniu bloczka do poszkodowanego. Wymaga dużej ilości liny.
Wskazana sytuacja: zespół dwójkowy, wiązanie „typu N” (zapas liny znajduje się w plecaku). Poszkodowany jest w stanie pomóc, ale bez kontaktu ze ścianą (przewieszona szczelina, utrata czekana…).
Uwaga: podczas wszystkich manewrów lina pomiędzy punktem stanowiskowym a ofiarą musi być napięta, by ograniczyć ryzyko szarpnięcia. Jeżeli poszkodowany współpracuje na przykład podczas przejścia przez krawędź, należy regularnie wybierać luz.
WYMIENIONE W ARTYKULE
RAD SYSTEM
MICRO TRAXION
